Mijn Blogs

Stilte tussen de stenen

Pandhof Tussen de muren van de Domkerk ligt een tuin die fluistert. Niet met woorden, maar met het ritselen van blad, het zacht neervallen van licht op verweerde stenen. In mijn gedachten historie Langs de kloostergang verplaatsten zich stemmen in lange togen. Kanunniken, gebogen onder eeuwen van schrift en gebed, lieten hun gedachten meewaaien met de wind tussen de gewelven. Hier vertraagt alles. Je gedachte wordt adem de stad een verre rimpeling. Wie hier zit, hoort zichzelf weer zacht worden, zoals mos zacht wordt op steen die eeuwen heeft stil is. Een plek die niets verlangt en alles teruggeeft.

Lees verder »
Pandhof Domkerk

Een oase van stilte

De Pandhof Zoals veel van mijn lezers weten, ben ik geboren in Utrecht, als oudste zoon van een rooms-katholiek gezin met vier kinderen. Mijn ouders waren trouwe kerkgangers; zondagen begonnen steevast met een bezoek aan de mis. Dan trokken we onze zondagse kleren aan, netjes en verzorgd. Het was vooral niet bedoeld om met die kleren aan op straat te spelen. Voor mij als kind was dat een kleine ramp, want ik mocht niet naar buiten. De angst om mijn nette kleding vuil te maken of te scheuren, hing voortdurend boven het hoofd. Toch voelde ik me aangetrokken tot de kerk. De plechtigheid, de muziek, de verstilde sfeer, ik vond het prachtig om te zien en te beleven. De grote jaarlijkse terugkerende kerkelijke feestdagen, zoals Kerstmis en Pasen, koester ik nog altijd als warme herinneringen. Later zong ik ook in het Kathedrale Koor Utrecht. Vooral het Gregoriaans zingen had mijn

Lees verder »