
Licht
Licht in Utrecht valt niet alleen van boven. Het is een zachte gloed van oude straatlantaarns. die het plaveisel licht aanraken ze maken mijn herinneringen zachte schaduwen van de stad Licht in Utrecht
Licht in Utrecht valt niet alleen van boven. Het is een zachte gloed van oude straatlantaarns. die het plaveisel licht aanraken ze maken mijn herinneringen zachte schaduwen van de stad Licht in Utrecht
Pasen Pasen is het feest van het licht, waarin het duister van de winter plaatsmaakte voor het nieuwe leven. Utrecht een stad, geworteld in de Middeleeuwen, ademt nog een katholieke sfeer. Kinderen liepen met fakkels door de smalle steegjes, terwijl hun ouders witte bloemen brachten naar de altaren van hun parochiekerken. Het was een oude traditie, een herinnering aan tijden waarin het geloof niet alleen in kerken werd beleefd, maar ook in de straten, en het ritme van het dagelijks leven bepaalde. Tijdens mijn puberteit zong ik in het Kathedrale Koor Utrecht, dat verbonden was aan de Catharinakerk aan de Lange Nieuwstraat. Een van de meest indrukwekkende vieringen die ik daar meemaakte, was de Paaswake, het liturgische hoogtepunt van het kerkelijk jaar binnen de Rooms-Katholieke traditie. Deze wake vindt plaats in de nacht van Stille Zaterdag op Paaszondag, en markeert het einde van de Goede Week en het begin van
Boeken die mij raken Al meer dan vijftig jaar speelt fotografie een rol in mijn leven. Soms wat op de achtergrond, soms met volle overgave. De afgelopen vijftien jaar ben ik er weer intensief mee bezig – op straat, in parken, langs de singels van Utrecht. Maar de eerste stappen zette ik in de jaren zeventig, met een analoge camera. De filmrolletjes liet ik ontwikkelen bij fotozaken in de stad, en de afdrukken belandden zorgvuldig geplakt in albums. Die albums heb ik nog steeds. Als ik ze opensla, blader ik niet alleen door beelden, maar ook door herinneringen – aan hoe Utrecht was, en hoe het langzaam veranderde. De overstap naar digitale fotografie was voor mij geen breuk, maar eerder een verdieping. Met een lichte camera op pad, vaker en langer op zoek naar het juiste licht. En ook inhoudelijk wilde ik meer weten. Ik volgde cursussen bij de Fotoschool
Utrechtse kerken, ze staan er al eeuwen niet als muren, maar als adem stil, luisterend naar de voetstappen van mensen die komen en gaan De Nicolaïkerk met haar dikke muren houdt het gedruis van de stad buiten en het hart binnen een fijne plek voor stilte Ik loop, kijk en wacht soms beweegt er iets een vogel op het dak een schaduw van een tak Een glimp van eeuwigheid in een flits van licht
Waar geloof, stad en licht samenkomen In mijn vorige blog https://www.brockys-oog.nl/kerken-in-utrecht-deel-1/ schreef ik over de kapittelkerken van Utrecht, de indrukwekkende middeleeuwse bouwwerken, die ooit het domein waren van kanunniken de geestelijken en geleerdheid, maar waar gewone burgers niet mochten komen. Maar er waren ook kerken die wél onderdeel waren van het dagelijkse stadsleven en dat waren de parochiekerken. En juist daar, waar de stad ademde en mensen samenkwamen, vind ik als fotograaf het hart van Utrecht. De gotische Domkerk, met haar hoge gewelven en monumentale stilte, is een plek van overweldiging. Ik kom er graag. Niet alleen om haar geschiedenis te voelen, maar om te zoeken naar het moment waarop het licht een zuil streelt, of een schaduw zich langs de eeuwenoude stenen vleit. De Domkerk was ooit voorbehouden aan de geestelijken, maar vandaag mag iedereen binnenlopen, wat een mooie omkering van vroeger tijden is. Toch voel je het verschil
Liefde voor geschiedenis Tussen gotische muren oud en stil, waar de geschiedenis zich ontvouwt in steen en kil, fluisterende gebeeldhouwde stenen van dagen her, van gebeden zacht en fluisteren, door de eeuwen heen. Fontein speelt met de zon en schaduwt schitteringen, een schrijvende hand in een bronzen boek, heel stil, en toch een stem die spreekt, waar de wind door bogen tocht. Hier ademt rust, hier zingt het groen, mijn hof van stilte, om in te vertoeven, waar wie goed luistert en zachtjes hoort, de wind draagt Utrechts verleden voort.
De ochtendzon streelt zacht de stad, Haar stralen strijken over oude voetstappen. De Domtoren, trots van de kanunniken, al eeuwenlang wijzend naar de hemel. Haar schaduw koud op het plein. Waar ooit Romeinen waakten. Vergane glorie voor altijd. Herleeft de stad in het ochtend gloren.
De oude stad Utrecht ontwaakt opgewarmd door de ochtendzon. Herfst begint, de lucht fris en vochtig, het natte steen ademt de nacht nog uit. Straten glimmen, vangen zacht het licht, een spiegel van de nieuwe dag.
De kanunniken, heren van de kerk Zo nu en dan neem ik familie, vrienden en andere belangstellenden mee op een stadswandeling door de oude binnenstad van Utrecht. Ter voorbereiding verdiep ik me graag in de geschiedenis van de stad, en telkens weer ontdek ik nieuwe verhalen die de identiteit van Utrecht en haar inwoners hebben gevormd. Tijdens mijn tochten door de stad valt het me steeds op hoeveel kerken Utrecht rijk is. Niet alleen het aantal is indrukwekkend, maar ook de omvang en pracht van deze gebouwen. De gotische Domkerk is natuurlijk het meest sprekende voorbeeld, maar ook de Sint-Pieterskerk en de Janskerk dragen bij aan het historische karakter van de stad. Dit waren kapittelkerken, in beheer van de kanunniken die een cruciale rol speelden in zowel het kerkelijke als het bestuurlijke leven van Utrecht. Naast het Domkapittel waren er ook de kapittels van Sint-Pieter, Sint-Jan, Sint-Marie en Sint-Salvator (Oudmunster).
Een stap in een tijdmachine Twee weken geleden ontving ik een bijzonder cadeau van een vriend die ik al sinds mijn middelbareschooltijd ken: een oude fotocamera. Het is een vouwcamera van de firma Balda. Toen ik het apparaat in mijn handen hield, besefte ik hoe enorm de fotografie zich in de afgelopen eeuwen heeft ontwikkeld. Enkele jaren geleden volgde ik bij autonoom fotograaf Linda Bais in Utrecht een inspirerende cursus genaamd ‘Van Pigment tot Pixels’, over de geschiedenis van de fotografie. Sommige lessen vonden plaats in HetFotoAtelier in de Lange Nieuwstraat, waar we vintage foto’s, fotoboeken en oude camera’s konden bewonderen. Als fotograaf besef je dan pas hoe groot de impact van deze uitvinding is. Tegenwoordig worden de meeste foto’s direct gedeeld op sociale media. Volgens Findstack (2023) worden er dagelijks ongeveer 95 miljoen foto’s op Instagram geüpload. Bij Facebook ontbreken exacte cijfers, maar met bijna 3 miljard maandelijkse gebruikers
@ André Brockbernd | www.brockys-oog.nl | www.andrebockbernd.nl | www.stadsfotograaf-utrecht.nl | de-juiste-klik.nl
Deze website is een Wordpress-Elementor Website en wordt met tevredenheid gehost bij Info2Share.