Utrecht fiets mee

Op de Oudegracht glijdt een fiets als gedachte voorbij,
het regent, haastig en nat,
tussen water en steen beweegt de stad ademend.
Elke trap lijkt een herinnering, een echo van vroegere stilte.
De wind draagt gesprekken van onbekenden mee,
het licht speelt met het ritme van de spaken.
In dit trage voortgaan ligt iets van oneindigheid,
alsof Utrecht zelf meefietst,
zacht en onverstoorbaar, door de tijd.

Weergaven: 0

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *